Ik heb al een tijdje geen blog gemaakt. Niet dat ik er geen tijd voor had, maar de lange winterkou kwam binnen na een paar warme dagen en het vooruitzicht op een goede start van dit jaar.
Niets bleek echter waar te zijn: na de vroege voorjaarshitte keerde de kou terug met strenge nachtvorst en werd Frankrijk in een derde lockdown gegooid.
Nog voordat de kou en de lockdown arriveerden, besloten we een dag vrij te nemen en de omgeving verder te leren kennen.
We reden inclusief de hond en een picknick naar het aangrenzende departement van de Orne.
Het is zeker leuk om eens wat anders te zien dan de supermarkt, bouwmarkt of tuincentrum.
Zodra we de departementsgrens overschreden, veranderde de omgeving al. We zagen onderweg prachtige bossen, prachtige landhuizen en een heus kasteel.
Het was nog vroeg in het jaar, dus er was wel een frisse wind.
We hadden stoelen meegenomen en het was goed te doen. De sandwiches smaakten goed!
Ik hou echt van de echt oude bewegwijzering. Zo authentiek. Zo Frans.
Wat is echt Frans: een kasteel! We kwamen een hele leuke tegen: Chateau d'O in Mortree
Het kasteel dateert uit de 15e eeuw en de oorspronkelijke kasteelheer heette 'O' (hoe kort wil je je naam)
Later las ik op internet dat dit kasteel in de maand augustus gratis toegankelijk is.
Het huidige gezin dat er woont geeft graag een (beperkte) rondleiding voor een kleine vrijwillige bijdrage aan het eind.
Dit willen we zeker doen!
Al rondrijdend, door prachtige en bijna oneindige bossen (Parc National Normandie), kwamen we weer een heel mooi stukje natuur tegen.
Plots zagen we kleine meren en prachtige bomen.
We waren in Le Champ de la Pierre.
Volgens internet een kleine commune (ongeveer 40 inwoners) waar jaarlijks middeleeuwse optredens worden gegeven.
Ik moet zeggen: het ademt ook de middeleeuwen. Echt mooi. Het dateert uit de 16e eeuw!
De meren zijn ooit ontstaan door opgravingen en door het ijzererts dat in de grond zit.
Daarom vind je er ook het historische 'Le Forges' (1572), een soort hoogoven uit de middeleeuwen. Uiteraard niet meer in gebruik, maar wel te bezichtigen.
Wat hiervan overbleef zijn onder andere de meren en de prachtige natuur, waar je helemaal tot rust kunt komen.
Het park is trouwens heel erg mooi onderhouden. Zeker een bezoek waard!
Vol goede moed dachten we dat het heerlijk zou gaan worden.
Niets is minder waar: er begon een strenge kou (in Frankrijk de 'zwarte vorst' genoemd).
Dit was rampzalig voor veel wijngaarden in heel Frankrijk. (En ook voor mijn tomatenplanten die al buiten stonden ...)
Tijd voor ons om in de eetkamer bij de houtkachel te gaan zitten.
Het is bijna een ritueel geworden tijdens koude winterdagen.
Vooral omdat de houtkachel in de woonkamer minder effectief is en we geen zin hebben in rook in huis.
Komende zomer (die sowieso komt, ja toch?) gaan we de houtkachel in de woonkamer nakijken en eventueel vervangen.
Inmiddels zijn we ook de derde lockdown voor Covid ingegaan. We wennen er al aan en zijn niet meer verrast. Maar het heeft wel gevolgen voor de boekingen in de gite: gasten uit Nederland kunnen niet komen en de boekingen worden uitgesteld naar later dit jaar.
En het weer geeft niet echt de mogelijkheid om rond de gite bezig te gaan. Behalve twee dagen toen ik eindelijk de velden weer kon maaien.
Maar er moet nog geschilderd worden, er moet nog wat aangepast worden, en niet onbelangrijk: het 'boerengolf' moet gerealiseerd worden.
Maar het is ZO koud en absoluut onaantrekkelijk om nu bezig te zijn.
Als ik alles mag geloven, is het in Frankrijk de afgelopen 30 jaar niet zo erg geweest met het weer. Dat hebben wij weer ...
Nu zijn we eindelijk aangekomen in de maand mei.
De lente lijkt eraan te komen.
Eindelijk!
De temperatuur is nog te laag voor de tijd van het jaar.
Maar de vogels tjilpen, vliegen heen en weer om nesten te maken.
En ik kijk of alle planten en bomen ontwaken uit hun winterslaap.
Elke keer als ze een poging doen, komt er weer nachtvorst ...
De aanleg van de kruidentuin vordert, al plaats ik nog niet alles in de moestuin. Onder glas wachten de gele boterbonen en andere groenten om uit hun potten te groeien.
En ja hoor: de eerste bloesem komt er al aan!
Ik kijk uit naar warme zomerdagen en blije gasten.
